Afgelopen half jaar heeft onze masterstagiaire Chaimae Essyad onderzoek gedaan naar de opvoedbeleving van Syrische nieuwkomers in grootstedelijke context en hun behoefte aan opvoedondersteuning. Dit om te ontdekken op welke manier onze opvoedondersteuningspropgramma’s aan kunnen blijven sluiten bij de behoefte van de ouders die we bereiken.
Uit gesprekken met 10 Syrische ouderparen bleek dat ouders over het algemeen geen grote opvoeduitdagingen ervaren, maar dat ze wel spanningen ervaren op twee gebieden: als eerste zorgt de tijdelijke verblijfsvergunning voor veel opvoedonzekerheid bij ouders: waartoe voed ik mijn kinderen op? Investeer ik in een Nederlandse opvoeding of blijf ik ook de Arabische cultuur consequent overbrengen, zodat mijn kinderen ook voorbereid zijn op een eventuele terugkeer naar Syrië? Ouders vinden het lastig om met deze onzekerheid om te gaan in de opvoeding van hun kinderen.
“Moet ik ze laten wennen aan de Nederlandse cultuur hier? Aan de manier van doen en denken? Of moet ik, nee, moet ik alsnog het Arabische cultuur en, ja, dat allemaal meegeven? Ze zit in dubio. (…) Ze zegt, als ik zulke verhalen hoor, dan nee, dan neig ik meer naar, dan wil ik ze op een Arabische manier opvoeden. Dan wil ik ze eeh.. De Arabische cultuur meer meegeven en eh, dat ze weten ook, als ze dan terug gaan, dan meer hebben meegekregen ook.” (Tolkvertaling moeder, 38 jaar)
Een tweede spanningsveld is de puberteit: Syrische ouders vinden het uitdagend om om te gaan met de grote mate van vrijheid die hun kinderen, en met name hun puberkinderen, in Nederland ervaren. Hun kinderen zien om hen heen dat andere kinderen op een andere manier worden opgevoed. Ook komen hun kinderen in contact met gewoontes die ze in Syrië niet gewend waren, zoals het drinken van alcohol, het aangaan van romantische relaties, etc. Hun kinderen willen weten hoe de vork in de steel zit en stellen vragen hierover. Dit leidt bij hun ouders tot opvoedonzekerheid: hoe pak je dit aan? Hoe leg je uit waarom er verschillen bestaan en waarom er bepaalde gedragsregels zijn? Veel ouders zijn niet gewend om deze waarom-vragen van hun kinderen terug te krijgen en om deze te moeten beantwoorden. Ze zijn bang om hun autoritaire positie te verliezen en om hun kinderen kwijt te raken zodra ze de puberteit ingaan. Het vinden van een balans tussen het doorgeven van (islamitische) normen en waarden en het omgaan met normen en waarden in de Nederland is iets wat hen zorgen baart.
In Syrië sluiten de idealen van de ouders beter aan bij de bredere opvoedomgeving en maatschappij. Nu ze in Nederland wonen, ligt er meer druk op de schouders van ouders zelf om de opvoeding vorm te geven zoals zij dat graag zouden zien. Het vereist van ouders dat ze zich heroriënteren op hun rol en taken als opvoeder.
Chaimae adviseert stichting Stimulance om binnen de programma’s Weerbaar Opvoeden en Opvoedambassadeurs aan Zet meer aandacht te besteden aan het bespreekbaar maken van deze onderwerpen; ouders kunnen ervaringen uitwisselen en elkaar ondersteunen in het opnieuw vormgeven van hun opvoeding en de uitdagingen die hiermee gepaard gaan. Binnen de oudertraining Weerbaar Opvoeden komen deze onderwerpen uitgebreid aan bod. Binnen het programma Opvoedambassadeurs aan Zet zal meer aandacht besteed worden aan deze onderwerpen.
Chaimae, bedankt voor je onderzoeksbevindingen en van harte gefeliciteerd met het behalen van je master Youth, Education and Society aan Universiteit Utrecht. We wensen je het beste toe voor je verdere carrière en we zijn blij dat we je na de zomervakantie mogen verwelkomen in ons team!